🚴
31 december 2021
Enkele cijfers van een fiere 63-jarige ;-)
Ik fietste dit jaar 5.182 km.
Elke dag van het jaar was goed voor gemiddeld 10.900 stappen. Op jaarbasis wandelde ik zo ongeveer 3.100 km.
De Google Fit op mijn smartphone vermeldt 42.400 hartpunten, bijna 12.000 hartpunten meer dan in 2020.
Mijn plannen voor 2022? Elke dag gemiddeld 10.000 stappen en 5.000 km met de fiets. Goed voor de portemonnee, voor het milieu, voor de gezondheid.
🚴
10 november 2021
Jawel, ik ben de voorbije weken en maanden ijverig blijven wandelen en fietsen. Tienduizend fietskilometer per jaar zit er (jammer genoeg) niet meer in,
maar ik heb dit jaar toch al weer 5000 km gefietst. En daar ben ik heel tevreden mee.
Mijn tevredenheid heeft ook te maken met alle wandelingen die ik dit jaar al maakte. Ik heb me voorgenomen om in 2021 alle dagen tienduizend stappen te doen.
Dat lukt. Het heeft bovendien als voordeel dat ik het niet erg vind om iets te vergeten. Want dat betekent dat ik moet terugstappen, eventueel wat extra
trappen doen. De stappenteller heeft volop werk!
Hier enkele foto's die ik maakte tijdens diverse wandel- en fietstochten. Ons land is wondermooi - als je er oog voor hebt. Zeker in coronatijden
vind ik het niet verantwoord om naar het buitenland te gaan. Geen probleem: er valt heel veel te beleven in België.
En het regent echt niet zo vaak in ons land..
🚴
30 mei 2021
Eindelijk zonnig lenteweer in zicht… en dus is het hoog tijd voor een grote fietstocht. Sinds enkele jaren gebruik ik de combinatie fiets+trein.
Als je in een lus fietst, heb je sowieso 50% van de tijd tegenwind. Aangezien ik voor mijn fietsritten naar VRT dikwijls hard moet trappen om de wind te overwinnen, gebruik ik bij grote fietstochten de wind als een vriend. Ik kijk naar de windrichting en bepaal vervolgens wat mijn bestemming wordt. Op die manier kan ik minstens dubbel zo ver fietsen. In aangename omstandigheden. En om terug te keren, zet ik de fiets op de trein. Dat kost welgeteld 4 euro extra.
Vandaag waait er een matige oostelijke wind en dus kijk ik naar het westen. Waar is er een treinstation dat me zonder al te veel overstappen terug in Mechelen zal brengen? Dat blijkt Roeselare te zijn. Wel een stevige 120 km trappen en dus een hele opgave voor deze oude knar met zijn versleten stadsfiets.
In feite begint het fietsplezier al de avond voor het vertrek. Proviand gereedmaken, drinkbussen vullen, fietsroute uitstippelen met www.brouter.de
en de .gpx-file importeren in de OsmAnd-app op mijn Android smartphone. Die smartphone monteer ik met een
universele Finn-houder
op het stuur.
De wekker gaat om 05.50 uur. Snel aankleden en alle weerkaarten checken. Om 06.30 uur staat de zon al te blinken aan de hemel als ik vertrek. Het is nog erg fris, maar twee fietstruitjes moeten voldoende zijn: de zon en de beweging zullen me snel opwarmen. Nu, dat valt tegen: zonder handschoenen hebben vooral mijn handen last van de kou. Om 08.15 uur een appelsien schillen met koude vingers is bijna onmogelijk.
Ik heb delen van mijn huidige fietsroute al enkele jaren geleden gedaan. Het moet gezegd: er is nu meer aandacht voor de fiets. Er zijn meer fietsstraten. Er zijn extra fietspaden aangelegd.
De doorgang door steden verloopt een stuk fietsvriendelijker. Vorige keer passeerde ik in Dendermonde eerst door een industrieterrein en kreeg ik vervolgens een drukke, vervelende
steenweg onder mijn wielen geschoven. Dit keer blijkt de tocht door het “vredesbos” te gaan. Ik doe mijn weerpraatjes van 08.30 uur voor Radio 1 en MNM met vogelgezang op de achtergrond.
Voor ik het weet, ben ik aan de Schelde.
Flaneren langs de Schelde is heerlijk… maar druk. Fietsend Vlaanderen heeft blijkbaar goed geluisterd naar de weerberichten. Dat resulteert in heel veel zondagse wielertoeristen. Gelukkig, daar is de Mellebrug. Aan de overkant van de Schelde is het rustiger fietsen. Ter hoogte van de Varensbrug blijkt dat ik wat te lang de Schelde-oever heb gevolgd. Met fiets en al moet ik te voet klimmen naar de brug – een hele opgave.
Het fietspad loodst me vervolgens langs Gent. Tunnel hier, brug daar: heel goed gedaan. Vervolgens fiets ik over de prachtige André Denysbrug. En onmiddellijk daarna wacht een verrassing.
De Zoé Borluutbrug over de E40 is uitgevoerd als kronkelende spiraal. De stem van mijn OsmAnd-app herhaalt zeven maal “binnen 14 meter draaien naar links”.
Ondertussen is de zon goed aan het branden. Langs het lange, rechte fietspad naar De Pinte en Deinze kies ik een zitbank en smeer me in met zonnecrème faktor 30.
Het zijn lange uren op het zadel. Maar er is vanalles te zien. En met één oortje luister ik naar enkele podcasts op fietsveilige momenten. Daarna is het aan Steely Dan om het mooie weer te maken.
In Grammene neem ik de Lorenzobrug over de Leiemeander. Het is een heel moeilijke, smalle passage. Best niet naar beneden kijken…
Maar het gaat snel (met dank aan de oostelijke wind).
Daar is de Poelbergmolen al. Vervolgens fiets ik door het mooie Tielt. In het stadspark Paterbos eet ik mijn boterhammen, trostomaatjes en hardgekookt ei. Dat smaakt!
In Ardooie maak ik een lange tussenstop. Uiteindelijk stap ik om 18.44 uur in Roeselare op de trein. Hehe, 120 km fietsen, ik kan het nog. De plannen voor nieuwe fietstochten zijn al gemaakt.
🚴
2 maart 2021
Ook in coronatijden mag (moet) een mens uit zijn kot komen. Al enkele dagen had ik dinsdag 2 maart 2021 in mijn agenda aangekruist: een bijna volledig
vrije dag, een zwak briesje uit het oosten tot het zuidoosten en heel veel zon. Soms is het een voordeel om weerman te zijn.
Oorspronkelijk had ik het idee om met de trein naar Hasselt te sporen en dan naar huis te fietsen, een mooie tocht van 70 km. Via mijn favoriete sites
www.fietsnet.be
en www.brouter.de had ik al een GPX-route gemaakt en
geïmporteerd in mijn smartphone. Die monteer ik met deze handige tool
op mijn stuur. Een extra powerbank zorgt er voor dat de smartphone voldoende stroom heb om het een hele dag uit te zingen.
De GPX-file steek ik in de app
OsmAnd.
En het genieten kan beginnen.
Vanochtend zag ik dat de wind nauwelijks een probleem zou zijn. En dan is een treinrit niet nodig. Gewoon van thuis uit vertrekken voor een grote lus.
Een heel grote lus: van Mechelen via Keerbergen naar Aarschot, dan Werchter, Leuven en terug naar Mechelen. Snel uitgetekend op
www.brouter.de ...
en om 8u45 (na de weerberichten op Radio 1) vertrokken.
Ik volg de Dijle tot Rijmenam en vervolgens duik ik de bossen in. Af en toe even stoppen voor een foto als ik iets speciaals zie. Bij elke tocht (hoe goed
die ook is voorbereid) kom je verrassende dingen tegen. Zoals de Heimolen in Keerbergen. Of het Sven Nys Cycling Center in Tremelo.
Daar is Aarschot al! Ik pauzeer bij de prachtige Onze-Lieve-Vrouwekerk. En dan is het heerlijk meanderen langs de Demer tot in Werchter.
Daarna gaat het richting Leuven, met af en toe de Dijle aan mijn zijde. Ik fiets door het prachtige Wijgmaalbroek. Wat is Vlaanderen mooi!
En hoe zalig is dit weer! In Ukkel een maximumtemperatuur van 17,2°C - nog maar eens een
dagrecord.
In Leuven volg ik het kanaal Leuven-Dijle. Het gaat goed. Ik heb al enkele extra zijwegjes verkend, waardoor ik uiteindelijk op een fietstocht
van 80 km zal uitkomen. En dan rijpt dus het plan om er nog een extra lap op te geven. Het is een tijdje geleden... zou het nog mogelijk zijn om in totaal
een fietstocht van 100 km uit mijn lijf te persen?
Ik fiets dus het volledige kanaal af en aan het Zennegat sla ik linksaf, langs de Zenne tot in Hombeek. En dan naar huis. En jawel, daar verschijnt
"100 km" op de teller. Yes, ik kan het nog. Dit opent perspectieven voor de toekomst.
🚴
23 februari 2021
De lente is in het land! Weerkundig gezien is het natuurlijk nog winter, maar sinds enkele dagen swingen de temperaturen de pan uit. Maxima van 16 graden en meer,
echt wel uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar.
Dit jaar probeer ik af en toe naar het werk te fietsen, en dat lukt. Begin februari zorgden de ijsdagen voor een tijdelijke winterstop.
De warme februaridagen die we nu beleven, nodigen uit voor extra fietstochten. Vandaag fietste ik van Mechelen naar Essen, helemaal in het noorden. Geen toeval
dat ik Essen koos: de wind waait strak uit het zuiden. Goed voor 70 km wind in de rug, en daarna met de fiets op de trein in één ruk naar huis.
Waarom ik de trein inschakel? Eenvoudig: alle woon-werkverkeer is sowieso al de helft van de tijd tegenwind. Als ik voor een extra fietstocht altijd wind mee
heb, is het plezieriger. Mijn actieradius wordt dubbel zo groot. Bovendien kan ik (mits goed plannen) vertrekken van eender welk treinstation en fietsen naar
een ander station. En dan wordt echt heel veel mogelijk.
Vandaag volgde ik de Dijle, nam de blauwe fietsbrug in Rumst en fietste via Kontich naar de fietsostrade F1. Die fietsostrade bracht me naar Antwerpen.
Daar vond ik het erg druk. Dus snel richting stadhuis, waar ik op een bankje in de zon en de felle wind mijn boterhammen opat. Tijd om wat rond te
kijken... wat een prachtige goudkleurige beelden op al die huizen!
Daarna ging het naar de Kalmthoutse heide. Het is er echt prachtig. Zeker niet teveel mensen. De fietstocht eindigde aan de Nederlandse grens in Essen. Daarna terug naar huis
met de fiets op de trein en een aangename babbel met medepassagiers. En een topconducteur die via de intercom heel enthousiast en met humor communiceerde.
🚴
30 januari 2021
Pezen en gewrichten blijven opspelen, maar rust roest. Bewegen blijft belangrijk, zowel voor lichaam als voor geest. Ik wil niet vastroesten, niet in mijn hoofd
en niet in mijn lijf.
Maar een mens moet natuurlijk luisteren naar zijn lichaam. Als je forceert, krijg je snel de rekening gepresenteerd. En dus is het voortdurend aftasten waar
precies de grenzen liggen. Niet te weinig, niet te veel.
Voor 2021 heb ik toch wel stevige plannen: ik wil dagelijks minstens tienduizend stappen zetten (te checken met Google Fit) en op het eind van het jaar wil ik ook
nog eens 5000 km gefietst hebben. Deels door naar het werk te fietsen, deels door fietstochten.
Mijn woon-werkverkeer verloopt deels te voet, deels met de trein. En als het enigszins kan, neem ik de fiets. De afstand Mechelen-Brussel bedraagt 24 km.
Ik kan een heel stuk langs de Zenne fietsen. 's Avonds is dat wel wat akelig, want de rivier is gekanaliseerd en ligt onmiddellijk naast het (weliswaar uitstekende)
fietspad. Maar enkel al de gedachte dat je bij een plots maneuver de snelstromende Zenne induikt, zorgt voor wat schrik. En voorzichtigheid.
Deze maand heeft het al veel geregend. Soms lagen de fietspaden er glad bij. Resultaat: ik heb tot nu toe nog maar 320 km gefietst. Ik hoop de volgende
weken en maanden een tandje te kunnen bijsteken. Daarvoor reken ik op wat beter weer. En niet te veel pijn in nek en schouders.
Het "stappenplan" verloopt wél voorspoedig. Ik grijp elke gelegenheid aan om te wandelen. Wat vroeger vertrekken naar het station zodat ik ter plaatste nog een
lusje kan doen. Eén of twee stations vroeger uitstappen en het laatste stuk te voet gaan. Op het werk een ommetje maken langs de gangen van RTBF (als de
tijd het toelaat tenminste). Een stevige wandeling in de stad. Een grote omweg maken om naar de bakker te gaan.
Resultaat: ik heb deze maand al 420.000 stappen gedaan, dat is een gemiddelde van 14.000 stappen per dag. En de maand is nog niet voorbij.
Ik denk er aan om één van de volgende maanden
eens te voet naar Brussel te gaan. Maar wees gerust: die dag zal ik geen TV-weer doen;-)
