Hoe kan men planeten rond andere sterren ontdekken?
Het is ongelooflijk moeilijk om
planeten
rond andere
sterren
te ontdekken.
STERWOBBELEN
Eén techniek maakt gebruik van het feit dat
als een planeet die rond een ster draait, die ster op zijn beurt wat heen en weer gaat. Dat is ook bij onze zon het geval. Vooral zware
planeten doen de ster wat "wobbelen".
Als zo'n ster een heel klein beetje heen en weer beweegt met een regelmatige periode, kunnen we concluderen dat er een onzichtbare
begeleider rond de ster moet draaien. Door toepassing van de wetten van Kepler en Newton kunnen we de massa van het
onzichtbare object bepalen en de afstand tot de moederster.
Het "wobbelen" van de ster bepalen we door de radiale snelheid te meten, dat is de snelheid waarmee de ster zich naar ons toebeweegt of zich
van ons weg beweegt. Met heel speciale apparatuur en door toepassing van spectroscopie kunnen we dat waarnemen, ook al gaat het maar om
één meter/seconde of zelfs nog minder.
PERIODIEK LICHT WEGNEMEN
Er bestaan nog een andere methode om planeten rond andere sterren te ontdekken.
Als een onzichtbare planeet vanuit de aarde gezien voor de moederster schuift, zien wij vanop aarde dat die ster wat minder licht lijkt
uit te stralen. Logisch, want de onzichtbare planeet neemt wat licht weg.
Als we vaststellen dat de ster periodiek wat van zijn helderheid verliest, kan dat perfect verklaard worden door aan te nemen dat er een onzichtbare
begeleider rond de ster draait: een planeet. Via spectroscopie kunnen we in sommige gevallen zelfs het bestaan van een atmosfeer rond de
planeet afleiden.
Als het gaat om verschillende planeten, moet de lichtcurve van een ster gedurende verschillende jaren heel nauwkeurig worden geanalyseerd.
RESULTATEN
De meeste planeten die men momenteel vindt, zijn groot en zwaar. De meeste staan te dicht of te ver van de moederster om eventueel
leven te herbergen. Maar nu de meetmethoden alsmaar fijner worden, slagen we er ook in om aardachtige planeten te ontdekken
die zich in de leefbare zone bevinden.
De leefbare zone is de gordel waarbinnen vloeibaar water op een planeetoppervlak kan voorkomen.
Lang geleden dachten we dat wij het middelpunt van het heelal waren. Dan leerden we dat de zon
centraal stond. Daarna kwam de ontluisterende ontdekking dat onze zon maar een sterretje is tussen vele andere miljarden sterren.
Vervolgens ontdekten we dat er miljarden andere melkwegstelsels zijn.
En tot voor kort konden we enkel gissen over het aantal planeten, en hopen/veronderstellen dat wij het enige intelligente leven waren in het heelal.
Maar
met de huidige cijfers
wordt het wel erg moeilijk om vol te houden dat we helemaal alleen zijn.
De aarde is weer wat nietiger geworden...
Kunnen we naar die andere werelden reizen? Dat wordt moeilijk.
Het is
nogal duur om een ruimtereisje te maken.
En
reizen naar andere sterren
zit er voorlopig nog niet in.
Het zou veel te lang duren, zoals
dit filmpje overtuigend aantoont...
Statistieken:
Online: 11
Vandaag: 151
Laatste week: 9.109
Pagina's: 38.750.026
sinds 15 aug 2010